Emotie-televisie voor een goed doel
In deze alternatief genoemde documentaire van Milieudefensie
en Vara gaat Menno Bentveld (links op de foto) samen met drie Nederlanders naar Ogoniland in de
Nigerdelta om de vervuiling door Shell vast te stellen: Natasja de Vries (42, in rood overhemd) uit Almere en de Volendammer Herman Sier (59) en de Rotterdamse Jet Baan
(28, naast Herman).
Deze landgenoten skypen met het thuisfront en vertellen aan
een vriendin, aan familieleden of zoals Herman aan zijn vrouw Carola Smit van
BZN over de verschrikkingen dat ze in Ogoniland zien, dat net zo groot is als
Nederland. Door hun geschrokken toon moet de kijker doordrongen worden van de
ernst van de situatie. Dat is meteen het alternatieve van deze documentaire:
niet weer het zoveelste portret van een geteisterd gebied in Verweggistan, maar
directe betrokkenheid, met actienummers tijdens het programma. De boodschap
wordt erin gepompt, bijna net zo hard als Shell olie wegpompt uit Nigeria.
Herman bezoekt het spookdorp Goi. Zijn vrouwelijke gids
woonde daar ooit en vertelt hem dat het ooit een walhalla was voor vissers en
boeren tot ze vanwege de vervuiling door een lekke leiding in 2004 het dorp
moesten verlaten. De lucht slaat Herman op de longen, prikt in zijn ogen,
bezorgt hem hoofdpijn.
Natasja heeft een zwager die bij Shell werkt en wil zelf wel
eens poolshoogte nemen. Een mannelijke gids leidt haar rond. Stamhoofden uit de
buurt zijn uitgenodigd. Ze bekijkt pijpleidingen die al veertig jaar oud zijn
en die zijn gaan lekken. In 2009 vloog een verdeelstation in brand. Natasja
moet huilen als ze hoort dat men het vervuilde water drinkt bij gebrek aan
ander water.
Jet was naar het verwoeste Bodo, ooit een bloeiend
visgebied, maar dat inmiddels doet denken aan de film Apocalypse now. In het
water zit geen leven meer. Er is geen werk. De kinderen kunnen niet naar
school.
Het Nederlands-Britse Shell is al vanaf 1958 in Nigeria. Men
schuift het af op sabotage en illegale raffinage. De Nigeriaanse overheid heeft
financieel belang bij de oliewinning en pakt Shell niet aan. Volgens Marleen
van Ruijven van Amnesty International opereert Shell in een context zonder
toezicht.
Volgens Shell is het te gevaarlijk de vervuiling op te
ruimen, maar een politieman die niet in beeld wil komen zegt dat de veiligheid
van de schoonmakers gegarandeerd is.
De UNEP, de milieudienst van de VN, heeft de vervuiling
onderzocht en kwalificeert die als zeer ernstig. Het voorstel was om schoon
drinkwater te leveren, hetgeen nooit gebeurd is en de gezondheid in de gaten te
houden: kanker, ademhalingsproblemen en dysenterie vanwege het drinken van
vervuild water komen veel voor. De directeur van Shell Nigeria heeft het
rapport van de UNEP verwelkomd en zegt dat men bezig is met het saneren van de
grond, maar volgens Geert Ritsema van Mileudefensie gebeurt dat niet goed. De
UNEP kan echter geen vuist maken.
In een nabeschouwing aan tafel hoopt Natasja dat er wat
gebeurt, dat iemand van Shell zijn mond open doet. Er komt geen reactie uit
Nederland en daarom gaan ze naar het bedrijf in Port Harcourt. Daar worden ze
tegengehouden bij de poort. Het afscheid is zwaar zonder een weerwoord van
Shell. De grootste olieramp ter wereld moet toch eens worden aangepakt. Jet
heeft er thuis slapeloze nachten van, Herman heeft zijn aandelen Shell verkocht
en Natasja tweet met invloedrijke personen. Vandaag vindt de eerste zitting
plaats van de rechtzaak aangespannen door Milieudefensie en vier Nigeriaanse
vissers en boeren tegen Shell. De
rechtszaak is live te volgen via twitter: #rzshell
Hier meer informatie
op de site van Vroege Vogels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten