Getalenteerde jonge Chinese pianist gegrepen door Liszt
Een aardig inkijkje in de persoon van Lang Lang (1982) krijgen
we door de uitspraken van zijn ouders aan het begin van de documentaire. Zijn
vader kocht al voor zijn geboorte een piano en had zich, net als zijn moeder, voorbereid
op een muzikale carrière. Vanaf zijn tweede gaf zijn vader hem les. Na het zien
van een tekenfilm van Tom & Jerry speelde Lang de tune na. Zijn moeder vond
dat zijn vader als docent te streng voor hem was. Drillen was niet gezond,
standvastigheid beter. Lang maakte ruzie met zijn vader over de interpretatie. Hij
meende dat zijn vader niet wilde dat hij faalde omdat hijzelf in zijn leven
gefaald had.
Zijn lerares mengt zich in de discussie. Ze zegt dat iedereen
piano kan leren spelen, maar dat Lang daarnaast ook talent had. Hij hield
meteen van Bach, hetgeen niet gebruikelijk is bij jonge leerlingen. Hij speelde
voor haar alsof hij een concert gaf. Zij adviseerde de vader om zijn zoon niet
te veel op de huid te zitten maar te laten groeien.
Zijn vader zegde, ondanks een armoedeval, zijn baan op en ging
met hem mee naar het conservatorium in Beijing. Hij hanteerde daar een strak
studieritme. Om zes uur in de ochtend zat zijn zoon al achter de piano. Zijn
moeder had het er moeilijk mee. Ze miste hem. Later haalde ze dat in, zegt een oudere
vrouwelijke fan, die vaak de concerten bezoekt en zelf ook moeder is. De moeder
van Lang nam zeven jaar geleden de begeleiding van haar man over en geniet zichtbaar
van haar rol, bijvoorbeeld als haar zoon in Londen een eredoctoraat krijgt. Dat
iedereen een handtekening van hem wil hoort erbij, zegt ze.
We zien Lang in de Scala van Milaan. Het is een belangrijk
jaar voor hem met masterclasses, samenspel met jazzpianist Herbie Hancock en
zijn soloconcerten, waarvan hij er door de hele wereld heen zo’n honderd per
jaar geeft. Zelf zegt hij dat hij ongeduldig is en slaapproblemen heeft. Hij
kan niet lang stilzitten. Er zijn vele uitdagingen op de weg naar succes, zegt
hij eufemistisch. Hij voelt zich vaak een loser. Het moeilijkste is nog
zichzelf te overtuigen van zijn kunnen. Het publiek is vaak benieuwd of iemand
echt is of een hype. Hij leeft in een wereld van schema’s. Soms weet hij niet
waar hij is. Alle hotelkamers zijn hetzelfde. Aan het eind van de week
evalueert hij om te voorkomen dat hij opbrandt. Dat zijn vader hem vertrouwen
gaf, moeten we misschien met een korreltje zout nemen.
Hij is in het bijzonder gefascineerd door Liszt, wellicht al
omdat hij die a speelde in een bewerking van Tom & Jerry. De gedachten en
gevoelens die zijn composities losmaken grijpen hem aan. Hij ervaart op hetzelfde
moment geluk en verdriet. Het is wat vreemd om hem daarover te horen vertellen
terwijl hij tegelijk Widmung van
Schumann speelt.
Zijn vertolkingen zijn rijk aan contrasten, zegt mentor Chris
Eschenbach. Hij luistert naar het innerlijk gesprek tussen de componist en
hemzelf. Daarom wordt zijn spel ook geen kopie. Lang zegt daarover zelf dat hij
selecteert uit aangeboden ideeën. Gevoel is belangrijk. Zijn stijl zegt meteen iets
over zijn persoonlijkheid. Hij is ook bezig met zijn imago. Denkt mee over de
foto op de cover van zijn nieuwe album. Hij probeert ook dwarsverbanden te
leggen, bijvoorbeeld met de sportwereld. Hij treedt op tijdens een ijsshow. Het
maakt hem meer onafhankelijk en het sterkt zijn vertrouwen. In pianostad Shenzhen
wordt een museum geopend, waarin alles over Lang te vinden is. Er is een
onderwijsconcept bedacht is en er worden masterclasses gegeven. Lang is niet
vies van een dwarsverband tussen kunst en commercie.
Zijn vroegere lerares zegt dat hij een voorbeeld is voor
miljoenen jonge Chinezen, maar waarschuwt dat hij niet teveel hooi op zijn vork
moet nemen. Iedereen heeft zijn grenzen. Lang dolt voor de piano met Hancock over
het bereiken van het dertigste levensjaar. Men wordt serieuzer, zegt Hancock,
maar dat is een grap. Niets in de film over een vriendin. Wellicht zou dat een
medicijn zijn tegen zijn rusteloosheid, bedacht ik na afloop.
Hier
de promo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten