Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 24 december 2013

Rob Bijlsma en Machiel Bosch over Planken Wambuis, VPRO-Boeken, 22 december 2013



Roofvogelman en natuurbeschermer over bijzonder natuurgebied.

Planken Wambuis is een ruig gebied op de Veluwe bestaande uit 2100 hectare, waarvan een derde deel ontoegankelijk voor het publiek. Roofvogelspecialist Rob Bijlsma doet er al veertig jaar veldwerk en natuurbeschermer Machiel Bosch loopt er vaak rond. Hij kwam in contact met Bijlsma nadat hij op zijn paard een fietsspoor volgde dat leidde naar de boom waaronder Bijlsma zat. Ze raakten in gesprek. Bijlsma was al sinds de vorige dag in touw en had niets meer gedronken. Sinds de ontmoeting wordt Bijlsma op het voor wandelaars verboden derde deel van het terrein gedoogd. Ze leverden een bijdrage aan een nieuw boek over dit natuurgebied met de intrigerende titel Planken Wambuis: wild en bijster land.

Bosch woont er al vanaf 1992. Het gebied is in de loop van de tijd veranderd. Eerder was het arm, nu ligt er een grasmat. Hij vertelt dat hij een bijna religieuze ervaring beleeft als hij door het mosachtige soms mistige terrein loopt, vooral tegen de avond als hij alleen is.
Bijlsma, die net als de vorige keer, toen hij in dit programma over roofvogels kwam vertellen (zie hier), weer een verrekijker draagt, is die ochtend in het donker naar de tv studio vertrokken en kwam langs de Oostvaardersplassen, die de nieuwe wildernis wordt genoemd. Het kaalgevreten terrein, dat vroeger bosachtig was, kan hem niet bekoren. Ook de Planken Wambuis is geen wildernis, zegt hij. Er wordt hout gekapt en er lopen snelwegen doorheen waardoor het zelfs ’s nachts onmogelijk is om ransuilen te horen.

Wim Brands toont een natuur opname uit Planken Wambuis. Daarin zien we een vossenmoeder met haar zogende kinderen, raven die zich tegoed doen aan een kadaver van een wild zwijn, sperwers en een zeearend.
Bosch vertelt dat aangereden wild voor de vogels in het natuurgebied wordt gelegd. Bijlsma vult aan dat raven elkaar waarschuwen dat er weer proviand is aangekomen. De sperwers zijn inmiddels verdwenen, haviken stalen hun nesten leeg.
Bosch noemt de Planken Wambuis een schraal gebied waarin dieren met moeite overleven. Bijlsma zegt dat er elk jaar weer een juveniele zeearend komt, aangetrokken door de raven.

Bijlsma is net terug uit Afrika. Met drie man bekeken ze bloeiende acaciabomen in de Noord Sahel waar vogels zoals de bergfluiter en de spotvogel overwinteren die in de zomer bij ons te zien zijn.

Brands begint nog eens over de nieuwe wildernis van de Oostvaardersplassen.
Bosch zou die term niet willen gebruiken, maar erkent dat het lekker bekt en dat het is waar men in dit gestreste land behoefte aan heeft, een ruig natuurterrrein dat gemakkelijk toegankelijk is, waar men even kan bijkomen van alle drukte.
Bijlsma zegt dat er geen vogel meer voorkomt in het kaalgevreten gebied, dat het een cultuurlandschap is, gunstig voor ganzen. Zelf zou hij het willen afsluiten, de natuur zijn gang laten gaan, zodat er weer oernatuur ontstaan, zoals in het Beekbergenwoud in de IJsselvallei.
De roofvogelman is toch al niet blij als hij een mens ziet opdoemen in zijn eigen Planken Wambuis.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten