Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 1 april 2014

Father Figures (2013), documentaire van April Butler



Dappere dochter onderzoekt het leven van haar vader

Documentaires die over een bepaald tijd lopen, zijn vaak boeiend omdat men niet weet hoe het verder gaat. Dat geldt ook voor Father Figures waarin de Canadese April Butler uit Vancouver haar vader Dale volgt, met wie ze nooit veel contact had. Met een handcamera kan ze misschien beter doordringen tot de hartpatiënt, die op zijn 73-ste op de Filippijnen verblijft met de 23 jarige Girlie, die hij op internet heeft leren kennen.

April is duidelijk nerveus voor de ontmoeting met de Filippijnse, die twee keer zo jong als zijzelf en misschien haar stiefmoeder wordt. Samen gaan ze naar het ziekenhuis waar Dale nog verblijft als gevolg van een motorongeluk. Met zijn drieën gaan ze naar het huis dat Dale voor hun tweeën heeft gekocht. Pa ligt op de bank en Girlie staat in de keuken, April verbaast zich over de taakverdeling tussen de twee en vindt de opvatting van haar vader daarover seksistisch. Vervolgens gaat April achterop bij Girlie naar de ouders van Girlie die in armoedige omstandigheden wonen. De moeder was niet blij met de relatie maar gaf haar fiat omdat Dale een heer was. April vindt dat haar vader het meisje misbruikt.

Tijdens een feestje dat Dale voor de familie van Girlie geeft, zit hij knus op de bank naast zijn jonge geliefde. Later op een wit strand vindt April Girlie (zie foto met vader) wel aardig. Ze polst een jongere vriend van haar vader die de relatie wel merkwaardig vindt maar zegt dat het nu eenmaal zo gaat. Dale is de enige niet, die in ruil voor seks en verzorging een meisje verzekert van een onbezorgd leven. April vraagt zich af hoe onbezorgd dat later zal zijn. Girlie zelf zit er niet zo mee. Leeftijd maakt niet uit. Een toekomst in Canada ziet ze als een mogelijkheid na het voltooien van haar verpleegsteropleiding.

April merkt dat haar vader Girlie heeft voorgelogen over zijn financiële staat en vraagt zich af op ze Girlie daarover niet moet inlichten. Morele dilemma’s komen in de film vaker voor. Vier maanden later is ze in het Canadese stadje Kamloops waar haar vader steeds een half jaar naar terugkeert om zijn pensioen te behouden. Ze ziet de schamele inrichting en denkt dat Girlie daarvan zal schrikken als ze daar komt. Dale skypt dagelijks met Girlie, meldt dat ze in Hong Kong gaan trouwen en bezoekt met April een park in de nabijheid waar zijn overleden vrouw graag kwam.

Weer vier maanden later vliegt April met haar vader en haar dochter Tessa naar Hong Kong om het huwelijk bij te wonen. Girlie wordt begeleid door haar vader Dom. April ziet weinig romantiek tussen haar vader en zijn vriendin, die elkaar al maanden niet hebben gezien.   
Haar vader zegt dat ze nogal verlegen zijn in aanwezigheid van anderen. Tijdens een bezoek aan een pretpark krijgt Dale last van zijn hart en gaan de vrouwen de stad in gaan om een trouwjurk voor Girlie te kopen. Tessa is jaloers op alle elektronica die haar vader aan zijn geliefde gegeven heeft. April kan het niet laten om Girlie te vertellen over de leugens van haar vader en brengt April daarmee aan het huilen. Het huwelijk wordt door de ambternarij uitgesteld omdat de papieren niet in orde zijn. April ziet in het paspoort van Girlie dat ze pas zeventien jaar oud is en is erg boos. Dus daarom is Dom mee en wilde zijn vader in Hong Kong trouwen!

Terug in de Filippijnen zint ze op actie. Ze polst haar vader over zijn voorkennis van Girlie’s leeftijd en voelt zich verraden. Vier maanden later is het huwelijk toch voltrokken en gaat ze, wat rustiger, naar Bali waar het stel hun huwelijksreis zal doorbrengen. Tot verbazing van April is Girlie niet mee. Ze kreeg geen toestemming haar land te verlaten. Haar vader wil er niet over praten. Voor April is het duidelijk. Het warme nest bestaat niet. Ze leeft verder met man en kinderen, maar zonder vader.

Filmmaker Gillian Hrankowski leverde een bijdrage door April en haar handcamera soms vanuit een derde positie te filmen, hetgeen een mooi resultaat oplevert.  

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten