Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 14 december 2014

Filmrecensie: Man, vrouw, hondje (1999), Nicole van Kilsdonk



AOW-ers werpen de ketenen van zich af

Man, vrouw, hondje is een grappig drama over Max en Louise, twee AOW-ers die de wijk nemen naar Zuid-Frankrijk om daar andere Nederlanders op te lichten en zelf als God in Frankrijk te kunnen leven. Het stel wordt gevolgd door de reportage wagen van Frans op toer die hen op de hielen zit en landgenoten filmt die door hen zijn opgelicht.

De film begint meteen heel grappig in de supermarkt waar Louise boodschappen doet. Max is daar ook en ziet dat ze na het wegen van de witlof nog een extra stronkje in het zakje doet. Hij doet alsof hij van de bewaking is, maar doet er dan nog een stronkje bij. Als de echtgenote van Louise met hun karretje verschijnt, is de verstandhouding meteen afgelopen, maar die zet zich voort op de parkeerplaats van een andere winkel waar hun auto’s naast elkaar geparkeerd staan. Omdat de man van Louise in de winkel is, kruipt Louise in de sportwagen van Max en samen rijden ze naar Zuid-Frankrijk.

Max doet zich voor als een rijke stinkerd en neemt met Louise zijn intrek in een luxe hotel. Het is hem niet om de seks te doen want hij heeft twee kamers gereserveerd. De volgende ochtend maakt Max Louise wakker en zegt dat zijn creditcard geblokkeerd is. Of Louise het geld kan voorschieten. Omdat het haar trouwdag is, belt Louise naar haar man die zich ongerust maakte maar verder alleen geïnteresseerd is in het WK voetbal dat op dat moment plaatsvindt.

Als Max de verdrietige Louise troost, komt er een Nederlander op hen af. Max zegt dat ze beroofd zijn en krijgt wat geld. Het is een truc die ze vaker gaan toepassen. Een tourfietser heeft hen vierhonderd francs gegeven, zegt hij tegen Frans op toer dat lucht heeft gekregen van de oplichters. Tijdens een van de oplichtingen - dit keer omdat hun auto zogenaamd gestolen is - ziet Louise een witte poedel en zegt dat het Kootje is die de dieven toch maar hebben vrijgelaten. Sindsdien maakt het hondje ook deel uit van het complot.   

Een hint over het gedrag van Max krijgen we door zijn dochter die haar vader ook achtervolgt. Hij heeft namelijk haar sportauto meegenomen en zij wil hem naar een verzorgingstehuis brengen. Max ontsnapt en samen met Louise vervolgt hij hun vrolijke spel tot ze zelf worden opgelicht. Er ontstaat een ruzie die echter de aanleiding vormt tot een intieme verzoening. Als Louise een vlucht boekt naar een zonnig oord, gaat Frans maar naar huis. Max wordt aangehouden door de Franse politie en op het vliegtuig naar Amsterdam gezet. Terug in Nederland weet als hij als een ware Houdini de ketenen van zich af te werpen, waarop hij zich weer bij Louise

Fraai is het rolletje van Cees Geel als vrachtwagenchauffeur die twee keer door hen is opgelicht en thuis op de bank met zijn vrouw en dochter daarover wordt geïnterviewd. Hij durft er niets over te zeggen. Hij schaamt zich, zegt zijn vrouw.

Man, vrouw, hondje is een lichtvoetig drama gebaseerd op het scenario van Olivier Nilsson - Julien en omlijst door toepasselijke popnummers. Ingeborg Elzevier is geknipt is voor de rol van miskende vrouw die niet vies is van een avontuurtje en Kees Brusse trekt door zijn aimabele voorkomen zoals in Maigret de kijker naar zich toe. 

De film werd een jaar geleden uitgezonden op televisie als eerbetoon aan Kees Brusse die op 9 december 2013 op 88-jarige leeftijd overleed. ‘Ik ben ook maar een meneer,’ zei Brusse een paar jaar daarvoor in een interview aan Trouw, waarmee hij wilde zeggen dat hij ook zijn zwakke kanten had.

Hier het interview in Trouw.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten