Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 15 januari 2015

Theaterrecensie: Alsemkomt, De Roovers, Toneelschuur, 14 januari 2015



Eigentijdse Christusfiguur laat zich zonder pardon slachtofferen

Het leven is moeilijk, vooral voor de mensen aan de onderkant van de samenleving en al helemaa in tijden van crisis. Het stuk van Eugène O”Neill, spelend vlak voor de Tweede Wereldoorlog, is wat dat betreft weer actueel. In het café met de veelzeggende naam Terminus hangt een stel losers in de vroege ochtend laveloos bij elkaar. Het wachten is op  handelsreiziger Hickey, die zijn terugkomst viert met een arm vol flessen drank. Dit keer drinkt hij zelf niet mee. Hij gooit de glazen whisky, die hem toegeschoven worden, wel achterover, maar naast zijn hoofd. Hij heeft namelijk het licht gezien en wil de anderen overtuigen van de waarheid: leven in het moment en zonder illusies. Het wrange is dat deze eigentijdse Christusfiguur door zijn eigen domme schuld geslachtofferd wordt en zich na een schuldbekentenis naar de pijnbank laat leiden. Hij sleept de jongeman Parrit met zich mee, die door de bekentenis zijn eigen waarheid onder ogen ziet en zichzelf van het leven beneemt. De anderen kunnen niet veel anders dan hun bittere leven, gericht op een morgen dat altijd maar voortschuift, voortzetten. Vandaar wellicht is de titel genoemd naar het bittere alsemkruid.

De Roovers weten de juiste toon te treffen. Meteen al vanaf het begin als barman Rocky een sterke mop vertelt over een man die steeds drie glazen whisky tegelijk bestelde, die opdronk en daarna weer vertrok. Hij doet dit aan de toog, te midden van veelal slapende stamgasten zoals eigenaar Harry Hope, die de volgende dag jarig is, ex-actrice en alcoholiste Jenny en Willy, een voormalig rechtenstudent die in  onderbroek onder de toog ligt omdat hij zijn kleren voor drank verkocht heeft. Net als Jenny en Harry wil Willy zijn leven beteren en verschijnt daarom in het derde bedrijf in een net pak. Larry, door De Roovers een toogfilosoof genoemd, is wel wakker en predikt de zinloosheid. Doodgaan zou het beste zijn maar daar komt hij door het innemen van alle drank, die Rocky hem toeschuift, niet aan toe. Hij blijkt bang voor het leven en nog banger voor de dood. Op de achtergrond bevinden zich drie hoeren die in het eerste bedrijf met hun zuurverdiende of gemakkelijk verkregen geld duidelijk van zich laten horen, al vinden ze de benaming hoer uit den boze.

Spanning wordt opgewekt door de komst van Parrit, een jongeman wiens anarchistische moeder in de gevangenis zit. Hij is op zoek naar Larry, die zijn vader moet zijn omdat hij eerder een relatie met zijn moeder had. De verstandhouding tussen Larry en Parrit blijft het hele stuk door een bron van onenigheid. De enige die het voor Parrit opneemt is Hickey. De anderen zien hem liever gaan dan komen.

Alsemkomt bevat, ondanks de wrange ondertoon, veel humor. Vooral rechtenstudent Willy brengt veel leven in de brouwerij. Hij brengt een gevoelig lied naar voren, dat door de anderen echter niet gepruimd wordt. Het is niet het enige nummer dat we horen. De vier bedrijven worden aan elkaar gesmeed door prachtige nummers van Mauro Pawlowki die verder met subtiele gitaarklanken de sfeer verhoogt.

Het contact met het publiek is vermakelijk. Het wordt voortdurend bij de vertoning betrokken zonder dat dit afbreuk doet aan het spel. Hickey maakt een dansje met een dame op de eerste rij en neemt haar zelfs mee achter het matglazen decor dat wellicht het gebrekkige zicht van de stamgasten verbeeldt, Rocky vraagt of iemand geld kan wisselen en biedt anderen een glas whisky aan. De vijftigste verjaardag van Harry wordt in de foyer voortgezet met taart en champagne voor de toeschouwers. Proost, Roovers, dat jullie nog lang    
spectaculaire theaterstukken mogen maken.

Alsemkomt is een bewerking van het toneelstuk The iceman cometh van de Amerikaanse toneelschrijver Eugène O’Neill (1888-1953), dat in 1939 in première ging.

1 opmerking:

  1. In een recensie kan niet alles genoemd worden. Er waren vele mooie zijpaden zoals de illusie van het hoertje Cora die meent dat ze gaat trouwen en op een boerderij gaat wonen. De hele tijd spookt de figuur van Hickey nog door mijn hoofd. Robbert van Heuven schrijft vandaag in Trouw dat Hickey de grootste illusie nastreeft, namelijk dat hij denkt dat hij de mens zijn illusies kan afnemen. Stefaan Degand verdient een extra vermelding voor de manier waarop hij de handelsreiziger neerzet.

    BeantwoordenVerwijderen