Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 18 juni 2015

The flaw (2011), documentaire van David Sington



Vastgoed vormde een zogenaamd veilige belegging

Over de financiële crisis is al het nodige geschreven. David Sington legde in 2011 nog eens uit wat de onderliggende oorzaken ervan waren. Daartoe gebruikte hij grafieken, animaties en oude filmbeelden. Bij elkaar is het een behoorlijke hutspot met meeslepende muziek eronder, die ook nog aangevuld wordt met interviews met economen en gedupeerde Amerikanen.

Een van de hotemetoten die in het begin van de documentaire in beeld gebracht wordt, is Alan Greenspan van de Federale Bank. Hij found a flaw, vertelt hij aan de parlementscommissie, die hem aan de tand voelt. Hij weet niet precies wat de betekenis ervan is, maar is wel verontrust. Hij geloofde immers in de vrije markt die vraag en aanbod met elkaar in evenwicht bracht waardoor enige regulering door de overheid onnodig was. 

Een nog niet genoemd element in de documentaire wordt gevormd door een voormalig handelaar die inmiddels toeristen op Wall Street rondleidt en hen vertelt over de financiële crisis die in er 2008 voor zorgde dat meerdere banken omvielen. Na de internetzeepbel werd hij obligatiehandelaar en na de crisis is hij gids geworden. Hij vertelt zijn groep over giftige hypotheken die de Amerikanen tenslotte de das omdeden. Hij kan niet zeggen of hij zichzelf verantwoordelijk voelt. In ieder geval is hij aan de andere kant gaan staan.

Robert Shiller, econoom van Yale University legt uit dat het kapitalisme explodeerde onder Reagan en Thatcher. Het uiteenvallen van de Sovjet Unie en de opkomst van het kapitalisme in China veroorzaakten een goldrushmentaliteit. Vastgoed leek een veilige bron om in te investeren, maar al gauw kreeg men te maken met wanbetalers door de veel te hoge hypotheken.  

Een van de oorzaken van de crisis was dat EMH, de efficiënte markt hypothese die vraag en aanbod in evenwicht hield, niet werkte in het geval van onroerend goed. In die sector bleven de prijzen stijgen. Mensen werden aangezet om steeds meer te lenen.

De werkelijke economie in de jaren negentig werd overklast door de financiële economie. Al in de jaren zeventig namen de inkomensverschillen hard toe. Vooral de één procent allerrijksten kregen steeds meer geld binnen, dat ze weer belegden in vastgoed zoals villa’s, waarmee ze meehielpen de zeepbel op te blazen. Het kader dat daar onder zat had het gevoel niet achter te kunnen blijven, kocht te grote huizen waarvoor ze zich in de schulden moesten steken. Een van hen is Ed Andrews, een economisch medewerker van de New York Times nota bene die ook nog eens een hap alimentatie moest betalen. Hij had beter moeten weten zegt hij zelf.  

Volgens Shiller stegen de huizenprijzen enorm vanaf 2000. De overheid deed aan het spel mee met een nationale hypotheekgarantie, waardoor mensen die in stedelijke centra woonden buiten de boot vielen. Later kregen ze alsnog de kans om leningen af te sluiten want de rijken moesten ergens met hun geld heen en vastgoed rendeerde beter dan geld steken in bedrijven. Een zwarte vrouwelijke opticien moest een duur huis kopen om geld te krijgen voor haar onderneming. Ze hoopt dat ze haar huis niet kwijt raakt. Nobelprijswinnaar economie Joseph Stiglitz wist dat de winstmaximalisatie ten koste ging van de armen en ten goede kwam aan de allerrijksten, die het in principe niet nodig hebben.

Het is vooral ontmoedigend te horen dat de financiële wereld op de oude voet verder gaat en de politiek in de houdgreep heeft. Stop Wall Street, zou ik willen uitroepen.  

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten