Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 11 oktober 2015

Eckhart Tolle over Awakening in the digital age, wisdom2conference, San Francisco, 2014


Innerlijke stilte nodig om informatiemaatschappij het hoofd te bieden

Tijdens het bekijken van de live stream met A.H.Almaas van de Diamantbenadering stuitte ik op een gesprek dat Karen May van Google met Eckhart Tolle had tijdens de jaarlijkse wijsheidsconferentie in San Francisco in 2014. Het valt op dat Tolle, bekend van De kracht van het nu, veel meer humor heeft dan Almaas, terwijl ze over het onderwerp zo ongeveer hetzelfde denken, namelijk dat men devices als smartphone, tablets en wat er al niet meer is aan digitale middelen met de nodige reserve moet gebruiken.  

May vraagt zich allereerst af hoe Tolle dat toch doet, zijn lezingen uit het hoofd houden.
Tolle vertelt dat de woorden vanzelf komen als men inzoomt op de bron, de presence, zoals hij die noemt. In het begin van zijn loopbaan had hij nog wel eens enkele zinnen paraat maar die klonken minder overtuigend dan wat hij zonder plan zei.

Dit is voor May een teken om haar vragen weg te doen. Ze verscheurt ze onder luid applaus van het publiek en ook Tolle kan daar waardering voor opbrengen. Ze vraagt hem hoe het zit met de verhalen die in onze hoofden zitten in verhouding met de presence.
Tolle zegt dat het van belang is om te luisteren naar een ander zonder bijgedachten en daarbij contact te houden met het eigen lijf. (Almaas oefende dit met de aandachtsoefening langs de ledematen.) Echte aandacht is een geschenk. Daarom is dit met een hond of kat vaak sterker omdat deze beesten geen bijgedachten hebben. Ze lopen in ieder geval niet rond met verhalen in hun hoofd. Een mens kent twee dimensies, die van het persoonlijke en die van het wezenlijke en het is belangrijk het evenwicht tussen de twee niet uit het oog te verliezen.

May vraagt hoe met dit in de familie of op het werk doet.
Tolle vindt de familie een goede oefensituatie omdat men elkaar zeer goed kent en er vele gevoeligheden leven. Hij brengt het publiek aan het lachen met zijn opmerking dat wie denkt ontwaakt te zijn eens een week terug moet keren in het ouderlijk gezin. Hij vertelt over zijn driftige vader die een deel van zijn ego losliet op het moment dat hij compassie met de man kon hebben. Op het werk kan het zijn dat men zich superieur voelt aan collega’s omdat ze niets weten van de presence. In dat soort situaties is het beter eerst contact te maken met een dier of een boom en daarna aandacht te geven voor een collega. Volledige aandacht maakt dat ook het eigen antwoord betekenisvol zal zijn en deëscalerend zal werken. Conflicten zijn erg besmettelijk. Tolle hoort een telefoon afgaan en vraagt aan May waar die vandaan komt. Het zou zijn eigen smartphone kunnen zijn, maar die is het niet. Tot hilariteit van de zaal grapt hij over het maken van een selfie.

May vraagt hoe om te gaan met devices. Ze dacht eerst dat Tolle die niet had, maar toen ze merkte van wel werd hij opeens een stuk menselijker.
Tolle zegt dat hij beperkt op internet zit. Hij zal dan ook niet zijn emailadres geven. Mensen die dat wel kennen, weten dat hij niet altijd antwoordt, hetgeen voor hen een goede manier is om teleurstelling los te laten en geen verhaal erom heen te bouwen. Hij zendt wel eens een (…) naar iemand toe, pure space, maar waarschuwt dan wel van tevoren. Devices zijn verslavend, net als eerder de televisie. Het houdt het gevaar in om niet meer los te komen van het denken. Dat is vergiftigend. Je bent niet je hoofd, maar nu. Hij stelt zich een fictieve sf roman voor, waarin de mens helemaal in de ban is van devices. Kinderen zijn daar dik, kunnen niet meer met anderen overweg, niet meer focussen en zijn zo verslaafd aan hun device dat het pijn doet als men die weg haalt. Ze hebben ook geen toegang meer tot creativiteit die ontstaan in de leegte. In zo’n roman loopt de beschaving op zijn eind. Tolle vindt het daarom goed om hier aanwezig te zijn. 

May vraagt hem hoe we de stilte in de omgang met de devices kunnen integreren.
Tolle vindt het belangrijk de innerlijke ruimte te behouden om een burnout te voorkomen. Jonge mensen hebben een vitaliteit die afneemt met het ouder worden. Dan is het belangrijk om een eigen ruimte te hebben. Dit vraagt discipline en een zekere routine. Bijvoorbeeld om devices voor het slapen gaan uit te schakelen. Ontwaken is belangrijker dan kennis vergaren. Alles is relatief. Een mens hoeft niet alles te weten en overal bij betrokken te zijn. Wie je bent zit achter de mind.

Tenslotte vraagt May waar zijn hoop vandaan komt.
Uit dit moment hier, antwoordt Tolle kort en krachtig.

Hier mijn verslag van de uitzending met Almaas op 4 oktober 2015.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten