Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 3 oktober 2015

Filmrecensie: Once (2006), John Carney



Folkmuziek als uitlaatklep voor pijnlijke gevoelens over liefdesrelaties

Once vertelt het verhaal van een muzikaal stel dat hun liefdeservaringen in folkmuziek bezingt. Ze hebben allebei een relatie achter de rug en daarover genoeg te verwerken, waarvoor folksongs een geschikte uitlaatklep zijn. Het verhaal wordt gespeeld door Glen Hansard en Marketa Irglova die beiden singer songwriters zijn en in het verhaal niet met andere namen genoemd worden. Zoals in de literatuur ook wel voorkomt, gebruik ik in deze bespreking hun werkelijke voornamen als de namen van de personages.

Glen zingt om te beginnen op straat in Dublin een nummer van Van Morrison en krijgt het aan de stok met een zwerver die het geld uit de hoes probeert te stelen die aan zijn voeten ligt en wat later onverwachts de hele hoes meeneemt. Dit incident is een voorbeeld van het moeilijke leven van een straatmuzikant.

Ook Marketa die met haar moeder en dochtertje uit Tsjechië gekomen is, heeft het niet gemakkelijk. Ze draagt steeds dezelfde rok als op de foto en verkoopt bladen maar vooral rozen op straat. Ze is onder de indruk van de eigen nummers die Glen in de avonduren ten gehore brengt en vraagt hem naar zijn vroegere vriendin, maar daarover wil Glen niet al te veel kwijt. Hij vertelt wel dat zijn vader een stofzuigerwinkel heeft en dat die wel haar kapotte stofzuiger kan repareren.

Voordat ze daar de volgende dag naar toe gaan, bezoeken ze eerst een muziekwinkel waar Marketa op de piano mag spelen. Glen is onder de indruk van haar spel en probeert een duet met haar uit dat meteen heel fraai klinkt. Nadat de vader van Glen de stofzuiger gerepareerd heeft toont Glen Marketa zijn kamer en vraagt of ze blijft slapen maar dat houdt Marketa af. Wel nodigt ze hem de dag daarna uit in het huis waar ze met haar familie woont. Tijdens een uitstapje vertelt ze over de man met wie ze trouwde toen ze zwanger werd, maar met wie ze het niet goed kon vinden. Ze vindt het verder prima om haar dochter met hulp van haar moeder op te voeden.

De verdere ontwikkeling van de film behelst het plan van Glen om zijn muziek in Londen te proberen te verkopen. In het weekend daarvoor wil hij een aantal nummers in een muziekstudio opnemen. Marketa, die afdingt op de prijs van de huur van de studio, doet mee op piano en als backvocal en daarnaast hebben ze ook enkele andere straatmuzikanten gecharteerd. De geluidstechnicus die de opnames doet, is in het begin heel sceptisch over de kwaliteit van de onervaren studiomuzikanten, maar draait bij als hij Glen heeft horen zingen.

De onzekere verhouding tussen Glen en Marketa is de basis van de ontroerende film. Glen wil wel meer met Marketa, maar dringt zich niet op en Marketa houdt, gezien haar verleden, een al te intense relatie af. Please try to be patient and know that I am still learning, zingt Marketa. De muziek zorgt voor het cement tussen de twee. De hele film door zijn er liedjes te horen, vooral van de hand van het tweetal. Ook tussen de flashbacks door van de verhouding die Glen met zijn vroegere vriendin had. Soms is het verhaal zelfs gemaakt om de liedjes ten gehore te kunnen brengen, zoals wanneer Marketa naar de supermarkt gaat om batterijen te kopen voor de discman die ze van Glen gekregen heeft. Een straf is dat niet. De liedjes vormen een fraaie basis voor dit liefdesdrama, zoals dat wel genoemd kan worden.  

Hier de soundtrack If you want me.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten