Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 23 januari 2016

The notorious Mr. Bout (2013), documentaire van Tony Gerber en Maxim Pozdorovkin


Het levensverhaal van een illegale wapenhandelaar

Tony Gerber en Maxim Pozdorovkin, die eerder de prachtige documentaire Pussy Riot – a punk prayer maakte, buigen zich over het leven van de in Tajikistan geboren, illegale wapenhandelaar Viktor Bout (1967), die ook wel koopman van de dood genoemd. Hij liep die in 2008 in Thailand in een door de Verenigde Staten uitgezette val en werd door een rechtbank in New York tot vijfentwintig jaar cel veroordeeld. De lange documentaire, die de levensgeschiedenis van Bout afwisselt met beelden rond zijn hechtenis, vertelt veel over de losbandige sfeer die heerste in Rusland na de val van het communisme.

De makers beginnen in Bangkok in 2008 en tonen beelden van gesprekken die in het geheim werden opgenomen over een wapentransactie aan de Farc en een voornemen van een aanslag op Amerikanen. Daarmee tekende Bout zijn vonnis. Zijn advocaat is somber over de vooruitzichten. Zijn vrouw Alla heeft voorafgaande aan de rechtszaak slapeloze nachten.

Als veel Russen ging Bout als jongeman in het leger en leerde daar bij toeval Portugees. Dat maakte dat hij in 1987 in contact kwam met Frelimo die tegenstanders van hun bewind in Mozambique een kopje kleiner wilde maken. Vanaf hier is het nog een kleine stap naar wapenleveranties aan het bewind. In Mozambique leerde hij de reeds getrouwde modeontwerpster Alla kennen en drie jaar later trouwde hij met haar. Het waren de jaren dat Jeltsin de macht had overgenomen in Rusland en handelaren de vrije teugel gaf. Bout begon met een importbedrijfje, maar al gauw had hij een kantoor in Brussel waarin hij een gehuurd Russisch vliegtuig tegen veel geld doorverhuurde. Omdat men niet in staat was te delen, zoals Bout zegt, vertrok hij naar de Emiraten, waar de vrijheid om transporten te regelen minder aan beperkingen onderhevig was. Daar werd zijn ook dochter Liza geboren.

Samen met een compagnon leverde hij wapens aan Angola, dat in een burgeroorlog verzeild was geraakt en al gauw handelde hij ook met Liberia, waar Charles Taylor de lakens uitdeelde. Het wapenarsenaal dat de Bulgaren niet meer nodig hadden na de val van het communisme werd via een tussenhandelaar naar Congo versleept, waar het ook erg onrustig was. In 1995 werd een vlucht op Afghanistan onderschept door de Taliban die de Russische bemanning, na onderhandelingen door Massoud, pas een jaar later vrij liet. De vrijlating werd breed gevierd en het imperium van Bout werd groter en groter. Hij knoopte banden aan met Zuid Afrika omdat hij de natuur zo mooi vond en transport voor de wilde dieren kon regelen, maar vertrok daar weer na een brute overval in1998.

Rapporten van de Verenigde Naties in datzelfde jaar vestigden al de aandacht op hem, maar zelf was hij zich van geen schuld bewust. Hij wilde graag de wereld zien en haar als het even kan in beelden vastleggen. In 2002 gaf hij zijn eerste openbare interview in Moskou. Hij bagatelliseerde daarin zijn eigen aandeel en zei dat men over Russen altijd vooroordelen heeft. Op filmbeelden is een vette man met een dikke buik te zijn die als een beer in het rond danst.

Door de aanslagen op de Twin Towers in 2011 werd er meer gecontroleerd en kon Bout niet overal zijn gang meer gaan. De Afrikaanse landen hielden de samenwerking af. Het vuur werd heet voor Bout, toen hij er niet voor terugdeinsde zijn verhaal in de media te vertellen, onder andere in de New York Times. Eerder deed hij nogal laconiek toen de Vlaamse journalist Dirk Draulans foto’s van hem liet maken in Oost Congo, waar zich een heftige strijd afspeelde. Hij voelde zich blijkbaar onschendbaar.

Journalist Matt Potter gelooft niet in een simpele aanpak van zo’n zaak en zou liever willen weten hoe de wapenindustie werkt. Terwijl er een pion wordt uitgeschakeld, gaat de vreselijke,  mensenlevens verwoestende handel gewoon door. Dat brengt zelfs tranen op het gezicht van Obama teweeg.

Hier de trailer, hier mijn verslag dat Chris Kijne had met Andrew Feinstein over zijn boek Handelaren des doods.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten