Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 2 maart 2016

Filmrecensie: Les chevaux de Dieu (2012), Nabil Ayouch





Nogal voorspelbaar verhaal over het toetreden van jongens tot Al Qaida

De Marokkaanse filmmaker Nabil Ayouch heeft geprobeerd om duidelijk te maken hoe Marokkaanse jongeren ertoe komen om zich aan te sluiten bij Al Qaida en tot de zelfmoordaanslagen komen die op 16 mei 2003 in Casablanca uitgevoerd werd waarbij veel doden vielen, waaronder veertien zelfmoordterroristen. Helaas is Ayoub niet in zijn opzet geslaagd om er een pakkend verhaal van te maken. De figuren zijn van bordkarton, de dialogen komen niet verder dan ingestudeerde zinnen en het geheel draagt een nogal voorspelbaar karakter.

Hoofdpersoon is Yachine, ook wel Lev Yachine genoemd, omdat hij een voetbalkeeper van formaat wil zijn, net als zijn Russische voorbeeld van wie hij een foto bij zich draagt. Hij woont in de sloppenwijk Sidi Moumen van Casablanca met zijn moeder, zijn gebrekkige vader, zijn broer Hamid en een nog oudere broer die geestelijk niet helemaal bij is en altijd naar buitenlandse zenders zit te luisteren. Daarnaast is er nog een broer die in de Sahara vecht. De enkele jaren oudere Hamid is daarentegen een maatje van hem en iemand die hem beschermt.

De film begint in juni 1994. De broers zijn vaak op de vuilnisbelt te vinden, waar een sloper een bedrijfje heeft. Hamid draagt zijn broertje op om een metalen onderdeel voor tien dirham te verkopen, maar hij krijgt daar slechts twee dirham voor, waardoor hij zich schuldig acht. Hamid is een bedreven handelaar die ook in drugs doet en zegt dat hij zich dat niet moet aantrekken. Hun moeder is slecht te spreken over hun uithuizigheid, maar wel heel blij met het geld dat Hamid binnenbrengt.

Vijf jaar later komt het tot een treffen met de politie waarbij de steeds brutalere Hamid wordt opgepakt en voor een aantal jaren in de cel belandt. Yachine verkoopt sinaasappelen op de markt en trekt veel op met Nabil die bij de sloper werkt en ervoor zorgt dat Yachine daar ook terecht kan, nadat hij op de markt ruzie heeft gekregen. Fraai is een helicopterview over de sloppenwijk met overal golfplatendaken die door stenen op hun plaats worden gehouden.

Met de ontwikkeling van Yachine zou het nog best goed kunnen komen want hij heeft een oogje op een lief zusje van een vriend, maar hij ontspoort als de in de gevangenis geradicaliseerde Hamid weer op vrije voeten komt. We zitten dan in de periode waarin de Twin Towers gevallen zijn en extremisten jongeren proberen te ronselen voor de goede zaak. Hamid gaat bij een andere radicaal wonen, vindt het opeens niet meer goed dat zijn moeder naar een feuilleton op televisie kijkt en kan het ook niet meer hebben dat zijn oudere broer steeds maar naar buitenlandse zenders luistert.

Yachine wordt in het spoor van Hamid meegetrokken als de sloper seksuele handelingen wil verrichten en Yachine hem net iets te hard op zijn hoofd slaat en hem daarna nog een paar klappen met een hamer toedient. Als groepsgenoten van Hamid de baas wegvoeren, staat Yachine bij hen in het krijt. Hij wordt wijsgemaakt dat hij zijn schuld kan vereffenen door toe te treden tot Al Qaida. Nabil gaat met hem mee.  Duidelijk is de hersenspoeling die de jongens ondergaan. Verder valt er weinig meer over te zeggen. De rest is voorspelbaar. Tot de opleiding in het kamp en autorit naar het centrum van Casablanca aan toe waar een Westerse nachtclub voor hen als doelwit geldt. 

Les chevaux de Dieu  dat in het Engels Horses of God en in het Nederlands De paarden van God heet, is gebaseerd op het gelijknamige boek van Mahi Binebine.  

Hier de trailer.    

Geen opmerkingen:

Een reactie posten