Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 10 augustus 2016

Fillmrecensie: Tao Jie (2011), Ann Hui



Huishoudster leefde haar leven tot het einde toe vol mededogen

Tao Jie begint erg mooi met een prachtige melodie op de piano gespeeld. De beelden wisselen tussen A Tao, een oude huishoudster en Roger, een jongere filmproducent die enige tijd terug is uit de Verenigde Staten waar de rest van zijn familie woont. In Hong Kong wordt hij verzorgd door A Tao. Ze doet haar best om hem zo goed mogelijk te voeden. Ze gaat op een markt een vriescel in om de beste knoflook te halen en maakt ossentong op zijn verzoek, hoewel hij dat eigenlijk niet mag hebben, omdat hij eerder gedotterd werd.

A Tao is het voorbeeld van een lieve, zorgzame vrouw die zich gemakkelijk wegcijfert, maar op een goede manier. Ze heeft veel medeleven met anderen, maar vergeet ook zichzelf niet. Dat komt tot uiting als ze na een beroerte op eigen verzoek naar een verzorgingstehuis gaat. Roger, die regelmatig weg is voor zijn werk als filmproducent, is bereid de kosten daarvan voor zijn rekening te nemen en bezoekt haar regelmatig.

A Tao kijkt rond met grote verwonderde ogen vol mededogen, maar soms ook afgrijzen bijvoorbeeld als ze ziet dat twee oude mannen elkaars kunstgebit in hebben. Ze wil weg maar kan niet uit het gebouw komen en legt zich daarbij neer.

De relatie tussen de huishoudster en de jonge loot van de familietak is erg hartelijk en grappig.
Tijdens een wandeling vraagt Roger haar waarom ze nooit getrouwd is. Tao vond dat mannen naar vis stonken. Zelf verwijt ze Roger dat hij geen vrouw heeft omdat hij veel te kieskeurig is. Op zijn beurt vraagt Roger haar weer of oom Kim, die graag een dansje maakt op de afdeling, soms achter haar aan zit. De twee dollen graag en zijn aan elkaar gewaagd.

De film is erg zintuiglijk, zoals bijvoorbeeld tijdens het opeten door de filmmensen van de door A Tao bereide ossentong die nog steeds onaangeroerd in het appartement van Roger in de vriesvak ligt. De mannen snijden plakken van de tong af en vinden de smaak geweldig.

Veel gebeurt er niet in Tao Jie maar dat maakt de kijkervaring er niet minder boeiend op. Fraai zijn de beelden uit het verzorgingstehuis waarin men als kleine kinderen naast elkaar de maaltijd krijgt toegediend. A Tao geeft geld aan oom Kim uit het verzorgingstehuis die graag naar de hoeren gaat. Als Roger daar bezwaar tegen maakt, wuift ze die weg en laat ze Kim begaan.

Helaas gaat het op het eind bergafwaarts met A Tao. Roger bezoekt haar in het ziekenhuis en spreekt met de dokter of om de medicatie te beëindigen. Het is het einde van een lang en rijk leven van een sterke vrouw.
   
De film is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen. Hoofdpersoon Chung Chun Tao, ofwel A Toa, werd na haar geboorte geadopteerd. Haar stiefvader stierf tijdens de Japanse bezetting, haar stiefmoeder stuurde haar daarop naar de familie Leung om daar als dienstmeid te werken. Ze diende gedurende zestig jaar vier generaties van deze familie.

Hier de trailer van Tao Jie, ook bekend onder de Engelse titel A simple life.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten