Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 6 maart 2017

Zelfvoorzienend met behoud van comfort (2016), documentaire van Frans Bromet


Boeiende reportage over een slager die rust wil en uitkomt op een woongemeenschap

Frans Bromet en de zijnen gaan, zoals op de site enbromet te zien is, onvermoeibaar door. Na de documentaire Beukbergen (2016) over de renovatie van een woonwagenkamp in Zeist, filmen Frans Bromet, zijn dochter Silvia en nieuweling Saskia Boorsma een woonproject dat voormalig slager Matthieu Smakman (1963) en zijn net zo jonge vrouw Helmy in Ilpendam uit de grond wilden stampen. Smakman belde zelf bij Bromet aan met het verzoek zijn plan te filmen. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Het project van Smakman moet koren op de molen van Bromet geweest zijn, die altijd graag met een scheef hoofd de verrichtingen van zijn medemens gadeslaat. Bij het zien van het weiland waar de woongemeenschap moet komen, stelt hij meteen vast dat het daar voorlopig hard regent.

In het begin van de documentaire filmt Bromet het echtpaar terwijl ze net terugkomen van een lange wandeling met daarbij behorende stokken. Smakman vertelt hoe heerlijk het is de geest leeg te maken, zoals ook gebeurt tijdens het werken in de moestuin of in de imkerij. De honing gebruikt hij voor een destillaat van whisky of port, voorwaar geen persoon die bij de pakken neerzit. Smakman heeft eerder veel tijd gestoken in onrendabele slagerijen en is zelfs nog een agrarisch avontuur begonnen in Normandië, zoals beelden van Ik vertrek laten zien. Hij vertelt daarover dat het idee van zijn kinderen kwam die het gezinsleven in de jaren daarvoor zo hard gemist hadden.

De eigen behoefte aan rust en natuur speelt een belangrijke rol in de plannen van het echtpaar Smakman, zoals we al in het fragment met de wandelstokken hoorden. Ze vonden een tweetal compagnons, een rekenmeester en een landschapsarchitect,  maakten samen een plan voor een woongemeenschap die zoveel mogelijk zelfvoorzienend is, maar wel met behoud van comfort en gingen daarmee de boer op. De wethouder van Purmerend, waaronder Ilpendam valt, was in eerste instantie niet tegen, al past het niet binnen het bestemmingsplan dat een agrarische bestemming voorschrijft. Bromet heeft tot verrassing van Smakman ontdekt dat de omwonenden echter tegen het plan zijn. De reactie van Smakman is echter onderkoeld, zoals steeds bij tegenvallers.

Vanwege twijfels van de gemeenteraad gaat Smakman bij andere gemeenten langs, waaronder Leeuwarden. Men sluit daar een reserveringsovereenkomst. Bromet vraagt het echtpaar hoe ze het al die tijd uitzingen zonder inkomen, maar Smakman gooit dat op het ondernemersrisico. Als de bodem van de geldkist in zicht komt, verkoopt hij zijn motor die hen weer drie - en volgens Helmy vier of vijf - maanden verder helpt. Verdere problemen ontstaan als Smakman een te complex ontwerp van de landschapsarchitect voor Leeuwarden afkeurt. Hij heeft zelf iets bedacht in de vorm van een vlinder. De situatie verslechtert als de landschapsarchitect de gemaakte kosten in rekening wil brengen. Dat is volgens Smakman in strijd met de vooraf opgestelde statuten. De compagnons stappen uit het project en de Smakmannen gaan op zoek naar een nieuwe partner en een nieuwe locatie.

De gemeente Dronten zorgt voor een kink in de kabel met een grondprijs, die veel hoger is dan Smakman berekend had. Hij vindt het onbegrijpelijk dat hij moet opdraaien voor de hoge kosten die de gemeente bij de onteigening van een niet meer werkzaam bedrijf heeft gemaakt. Tot overmaat van ramp krijgt hij ook bericht dat de provincie Noord Holland zijn plan heeft afgekeurd. De Smakmannen nemen hun verlies en beginnen een distilleerbedrijf in Exloo, waarmee ze hun plan in de toekomst hopen te financieren en alvast de rust en het genoegen van een zelfvoorzienend leven met behoud van comfort kunnen meemaken. 

Hier de promo, hier mijn verslag van Beukbergen, hier de site enbromet of &Bromet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten