Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 29 juni 2017

Filmrecensie: Een man die Ove heet (2015), Hannes Holm


Werkloze man doet vergeefse pogingen om een eind aan zijn leven te maken

De naam Ove doet mij meteen denken aan de voormalige spits van Feyenoord, Ove Kindvall, een schutter van het kaliber Nicolai Jorgensen. In de jaren zestig kreeg ik een ansichtkaart van hem met handtekening die ik duidelijk zichtbaar op mijn bureau had staan. De Ove in de film van de Zweedse filmregisseur Hannes Holm (1962) is een heel andere persoon. Die lijkt in bouw meer op Trump, deelt diens opvattingen over law en order, maar komt uit een heel wat minder welgesteld milieu en woont in een krap behuisde woonwijk ergens in Zweden. Deze Ove, knap gespeeld door Rolf Lassgard, is verbitterd over het leven en zijn medemensen die hij als een stel idioten omschrijft, maar wordt toch langzaam weer het leven ingetrokken door zijn Iraanse buurvrouw Parvaneh. De karakterontwikkeling die Ove ondergaat wordt fraai weergegeven, is niet over de top en daarmee is Een man die Ove heet een boeiende zwarte komedie.

Het gegeven dat Ove zelfmoord wil plegen nadat hij, een jaar voor zijn pensioen, door zijn werkgever de laan wordt uitgestuurd, is wrang. Hij mist zijn vrouw Sonja die in 2014 overleden is en bezoekt dagelijks haar graf. De film begint heel fraai met de koop van een bosje bloemen. Ove raakt in conflict met het meisje achter de kassa omdat twee dezelfde bosjes in de aanbieding zijn en Ove er maar één bosje koopt en zich daardoor bestolen voelt. Zijn omgeving is een bron van ergernis voor hem. Dagelijks om acht uur maakt hij zijn rondje door de wijk en noteert wat er allemaal niet deugt. Hij controleert of garageboxen wel afgesloten zijn, fietsen niet buiten staan en auto’s in de vakken geparkeerd staan en maakt een aantekening als hij een onrechtmatigheid constateert.

De komst van Parvaneh met haar jonge Zweedse man en hun twee dochtertjes is een streep door de rekening van Ove die zich aan een blauw kunststof touw in de huismaker wil ophangen. Het verhuiswagentje van de nieuwkomers ramt zijn brievenbus, waardoor hij de strop van zijn hals haalt en naar buiten rent om zijn beklag te doen en zelf de wagen goed in te parkeren. Ook nadere pogingen om zich te verhangen mislukken waardoor hij zich in zijn garage probeert te vergassen hetgeen ook niet lukt. Holm verbindt aan deze zelfmoordpogingen knap flashbacks naar de dood van de moeder, de vader en de vrouw van Ove. Op het eind stort Ove zelf op het asfaltpad dat tussen de kleine huizen doorloopt. Parvaneh komt op bezoek in het ziekenhuis, hoort dat hij een vergroot hart heeft en moet lachen om zijn vergeefse pogingen om dood te gaan en zich weer te verenigen met zijn vrouw Sonja.

Humor is een sterk element in de film, ook al is het vooral zwarte humor. Nogal beschroomd vraagt de man van Parvaneh de ladder van Ove te leen tijdens de verhuizing, hetgeen Ove met de nodige tegenzin doet. Hij overhandigt hem meteen een gebruiksaanwijzing die niet voorkomt dat de man van de ladder valt en in het ziekenhuis belandt, waar Ove, terwijl Parvaneh op bezoek gaat, op een grappige manier met de dochters bezighoudt. Heel fraai is de scène waarin Paraneh Ove commandeert op het moment dat de kat die daar in de buurt rondloopt, gewond is geraakt. Ze zorgt er zelfs voor dat Ove die de kat altijd verwenste, het beest bij zich in huis neemt en een band ermee krijgt.

Een man die Ove heet is gebaseerd op de gelijknamige roman van de Zweedse columnist, blogger en schrijver Fredrik Backman (1981) uit 2012, een jaar later in het Nederlands vertaald als Een man die Ove heet. De rol van Sonja wordt door Ida Engvoll met net zoveel charme gespeeld, als Filip Berg in de rol van de jongere Ove kruipt.  

Hier de Nederlandstalige trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten