Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 7 juli 2017

Filmrecensie: The graduate (1967), Mike Nichols


Sterk spel van jonge Dustin Hoffman

Het is bijzonder om de jonge Dustin Hoffman (Los Angeles, 1937) te zien aan het begin van zijn glansrijke carrière als acteur. Hij had onder andere een hoofdrol in All the president’s men, maar liet daarnaast ook als regisseur van zich liet horen met het bijzondere Quartet. In The graduate speelt hij de schutterige Benjamin Braddock die na zijn studie weer terugkeert naar zijn ouders in Los Angeles om daar uit te rusten voordat hij ergens in het bedrijfsleven aan de slag gaat. Zover komt Mike Nichols niet. Hij blijft tot genoegen van de kijker steken in de zomer waarin Ben, zoals hij afgekort genoemd wordt, verleid wordt door Mrs. Robinson (Anne Bancroft), de vrouw van een partner van zijn vader. Hoewel Ben eerst van haar avances schrikt, gaat hij daar vervolgens graag op in. Een complicatie is dat Mrs. Robinson ook nog een dochter heeft, Elaine, die de romance ongewild verstoort.

Vooral het begin van de film spreekt tot de verbeelding. Ben zit op zijn kamer en staart naar het aquarium. Hij wil liever niet de gasten van zijn ouders onder ogen komen die ter gelegenheid van zijn thuiskomst zijn uitgenodigd. Hij waagt zich even te midden van het gezelschap maar trekt zich dan weer terug op zijn kamer. Mrs. Robinson laat het er niet bij zitten, stapt gewoon bij hem naar binnen en steekt een sigaret op. Bijna achteloos vraagt ze of Ben haar niet naar huis kan brengen in zijn rode sportwagen, een cadeau van zijn ouders voor zijn afstuderen. Eenmaal aangekomen bij haar huis, wil ze dat Ben mee naar binnen gaat omdat ze bang is om alleen te zijn. Ze nodigt Ben uit voor een borrel en vertelt over haar alcoholisme. Ze weet Ben naar boven te krijgen door hem te interesseren voor een portret van Elaine dat in haar slaapkamer hangt. Ze zegt dat ze moe is en vaagt Ben de rits van haar jurk naar beneden te trekken, omdat ze wil gaan slapen. Ben die het al een tijdje helemaal met haar gehad heeft, moet ook nog doorstaan om haar naakt te zien maar de komst van Mr. Robinson verlost hem uit de moeilijke situatie. Hij rent naar beneden en neemt plaats in de zithoek. Hij vertelt Mr. Robinson dat hij diens vrouw thuis heeft gebracht en wachtte tot hij thuis was. Een trouwe wachter, zegt Mr. Robinson, die hem een slaapmutsje aanbiedt en de jongen aanraadt om van het wilde leven te genieten voor hij in het keurslijf van een baan zit.

Hoewel de film na vijftig jaar enigszins gedateerd aandoet, zich nogal voorspelbaar ontwikkelt en een einde kent dat over de top gaat, is de manier waarop Hoffman zijn karakter neerzet weergaloos, iets wat we bijvoorbeeld ook zagen in Marathon man (1979) en Rainman (1988).

De Amerikaanse filmregisseur Mike Nichols werd onder de naam Michael Igor Peschkowsky in 1931 in een Joods gezin in Berlijn geboren. Zijn vader was van Russische en zijn moeder van Duitse komaf en in de verte verwant aan Albert Einstein. In 1939 werd Michael met zijn broertje naar de Verenigde Staten gestuurd. Hun vader was daar al en hun moeder kwam het jaar daarop. The graduate was een van zijn eerste films, gebaseerd op de gelijknamige roman van Charles Webb (San Francisco, 1939) uit 1963. Nichols won daarmee meteen een Oscar. Hij overleed eind 2014 op 83 jarige leeftijd aan een hartaanval.

De close harmony muziek van Simon & Garfunkel in Mrs Robinson, Scarborough Fair en The sound of silence is wonderbaarlijk mooi en draagt de film verder dan het script reikt.

Hier de trailer, hier mijn bespreking van Quartet, hier die van All the president’s men, hier een clip van The sound of silence.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten