Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 21 augustus 2017

Transit Havana (2016), documentaire van Daniel Abma


Hindernissen voor transgenders in een socialistisch land.

De Duitse documentairemaker Daniel Abma schetst in Transit Havana een scherp beeld van de problemen waarmee transgenders in Cuba te maken krijgen. In het socialistische land vormen het katholicisme en de macho mentaliteit een hindernis voor transgenders om het leven te leiden dat ze zelf zouden willen, ook al is er een minister in de persoon van Mariela Castro Espin die het goed met hen voor heeft en komen er jaarlijks een Nederlandse en een Belgische arts langs om operaties te verrichten en Cubaanse collega’s op te leiden. Abma toont de problemen van transgenders aan de hand van drie hoofdpersonen, Odette, Juani en Malú.

Odette zet een kopje koffie voor haar grootmoeder neer en spreekt meteen een gebed uit. Ze is erg godsdienstig maar wil wel een geslachtsoperatie omdat ze zich in het lichaam van een man niet prettig vindt. Eerder was ze tankbestuurder in het leger en ze denkt eraan hoe haar collega’s zullen schrikken als ze haar terug zouden zien. Ze is blij met de toenadering tussen Cuba en de Verenigde Staten, omdat hierdoor de persoonlijke vrijheid kan toenemen. Dit is van belang voor haar omdat haar moeder niets ziet in een operatie. Hierdoor wilde Odette eerder een eind aan haar leven maken. Ze zegt dat anderen haar niet kunnen accepteren zoals ze is. Eerder had ze daar zelf ook moeite mee. Pas toen iemand vertelde hoe ze in elkaar zat, viel het kwartje. Ze zit alleen maar haar lage stem. Haar baas maakt het niet uit hoe ze is als ze maar gelooft. Odette dreigt de banden met haar familie te verbreken als ze dwars blijven liggen. Haar moeder gaat mee naar de kliniek om haar bezwaren duidelijk te maken. Ze krijgt steun van de katholieke kerk. De dorpspastoor keurt de operatie ook niet goed. Odette is wanhopig en gaat het liefst meteen naar de hemel.

Juani dient zichzelf testosteron toe, die hij eerder niet kon krijgen. Hij toont een foto waarop te zien is dat hij als dertienjarige al eens behandeld was. Samen met zijn broer luistert hij naar een toespraak van Mariela op televisie, tot de stroom het begeeft. Hij gaat naar het ziekenhuis en vertelt de doctoren over de werking van de penis, door hem Pancho genoemd, die hij gekregen heeft en hoort dat ze die nog beter zullen maken.
Juani woont bij zijn broer die een bedrijfje in matrassen heeft. Breed hebben ze het niet maar Juani heeft ook nog een pensioen waardoor ze het uit kunnen zingen. Hij zou het liefst een vrouw vinden en met haar in een eigen huis gaan wonen. Hij heeft een boeiend telefonisch contact met een vrouw en hoopt dat ze terugbelt.

Malú gaat samen met een vriend, die ook een transgender is, naar het strand. In de auto praten ze over het insnoeren van hun ballen met tape. Malú gaat heel vrouwelijk in bikini de zee in. Haar operatie wordt door een commissie bepaald. Ze gaat net als Juani naar een nationaal congres voor transgenders in Santiago waar Mariela hen toespreekt. Ze scheert zich voor een ontmoeting met een nog onbekende man. Haar vriend Willy zit in de gevangenis. Ze verdient geld bij met seksuele contacten. Het leven is niet slecht maar ze hoopt dat ze in de komende jaren toch nog een kans krijgt op een operatie.   

Daniel Abma is onder andere bekend van de documentaire Nach Wriezen, waarin hij drie jongeren volgt op hun weg in de maatschappij na drie jaar gevangenschap.

Hier de trailer, hier mijn bespreking van Nach Wriezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten