Fantastische ontregeling tijdens bankoverval
De film Dog
day afternoon is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen in de zomer van 1972 in
Brooklyn. Sidney Lumet begint met sfeerbeelden van de summer in the city in de
jaren zeventig, die weemoedig maken naar een leven dat toen nog een graadje
minder warm en langzamer verliep. Ook de bankoverval van Sonny en Sal mist de
perfectie, die we tegenwoordig zien, maar is daarom des te leuker om naar te
kijken.
Hoofdpersoon Sonny, een schitterende rol van Al Pacino,
draagt de film met zijn humane benadering van het bankpersoneel dat zich
doodschrikt als hij en zijn maat Sal vlak voor sluitingstijd hun kantoor
overvallen. De sfeer is meteen gezet als blijkt dat er weinig geld in huis is. Als
hoofdkassier Sylvia (Penelope Allen) nog naar de wc wil voor ze opgesloten wordt, zie je Sonny
denken. Hij kan het niet over zijn hart verkrijgen om iedereen nog niet even te
laten plassen voordat hij ze achter slot en grendel zet.
Dat het niet zover komt is een andere zaak, maar hij krijgt
daarmee wel het personeel en hun baas Mulvaney op zijn hand. De laatste helpt
de achterdeur te barricaderen en wil zelfs niet weg als hij daar door zijn
suikerziekte de kans voor krijgt. Ook het publiek buiten is op de hand van
Sonny die de woede van de menigte nog eens aanwakkert door de naam Attica te roepen, die verwijst naar een
opstand in een gevangenis in New York een jaar eerder.
De bevlogenheid van Gutmensch Sonny wordt versterkt door zijn
tegenspeler Sal, die wantrouwig is en vooral angstig. Als Sonny bij inspecteur
Moretti bedingt dat hij een vliegtuig wil waarmee ze naar Algerije kunnen gaan,
bekent Sal dat hij vliegangst heeft. Hij gaat liever naar Wyoming, maar dat is
geen land, zegt Sonny. Sal zit aan tafel en hoort dat Sylvia vanwege de
spanning eindelijk weer een sigaret wil opsteken, maar hij vindt dat een
slechte zaak. Vlak voor vertrek naar de luchthaven wenst gijzelaar Maria die
wordt vrijgelaten, zoals de overeenkomst is, hem nog veel sterkte. Overigens
heeft het bankpersoneel ook nog inspraak over het te kiezen land. Sommigen
willen naar Nederland omdat daar de joden aan een onderduikadres geholpen
werden.
Grappig is de scène waarin de telefoon gaat en de echtgenoot
van medewerkster Jenny aan de lijn is om te vragen wanneer ze thuis komt om te
koken. Jenny instrueert vervolgens haar man om zelf wat te bereiden. De beelden
van het thuisfront van Sonny vormen een aangename afwisseling met het verloop
van de gebeurtenissen in het bankgebouw dat van alle kanten belaagd wordt door
politie en pers. Sonny kan helemaal uit zijn dak gaan door met een witte
zakdoek in zijn hand het publiek te bespelen, dat inmiddels ook vernomen heeft
dat hij het geld nodig had voor een geslachtsoperatie van Leon met wie hij in
het geheim is getrouwd. Dat hij zijn vrouw Angela niet is vergeten blijkt uit
het testament dat Sonny door Sylvia laat opmaken voor ze naar de luchthaven
vertrekken.
Sidney Lumet maakte vele films, waaronder de inhoudelijk
sterke film 12 angry men (1957). Al Pacino speelde daarna onder andere in Angels in America (2003) de invloedrijke
advocaat Roy Cohn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten