Ingewikkelde driehoeksverhouding rond gevoelens van haat en
liefde
Gilda is een film noir over een gelijknamige femme
fatale die een horzel in het leven is van haar Amerikaanse landgenoot en gokker
Johnny Farrell. De twee hebben eerder een verhouding gehad die op de klippen
gelopen is, maar ontmoeten elkaar weer in Buenos Aires door toedoen van een
rijke eigenaar van een casino aldaar. Deze Ballin Mundson is al gauw op de
hoogte van de eerdere verhouding tussen Gilda en Farrell, maar hij heeft andere
zaken aan zijn hoofd om zich te zeer over hen te maken en zelf zijn Gilda en
Farrell ook nog niet toe aan een verzoening. Op het moment dat Mundson
terugkeert om wraak te nemen op het stel is er een nar in de fguur van oom Pio
die hem mijn zijn eigen aanvalswapen, een stok met een scherpe punt erin, in de
rug steekt, maar dan zijn we al een heleboel stappen verder in dit nogal
complexe verhaal naar een roman van E.A. Ellington.
Vrij snel in de film zien we dat Farrell door Mundson wordt
binnengehaald. Op een moment dat hij bedreigd wordt door een dief, wordt hij
gered door de steekstok van Mundson, die de berooide gokker opdraagt om,
geknipt en geschoren, zijn geluk in het casino te beproeven. Als Farrell met
grote winst het pand verlaat moet hij bij de directeur komen die dezelfde
Mundson blijkt te zijn, die hem aanneemt als zijn naaste medewerker. Op het
moment dat Mundson op reis moet, neemt Farrell de zaken over en als Mundson
weer terug is met de New Yorkse Gilda aan zijn zijde, stelt Farrell zich ten
doel om ervoor te zorgen dat de liefdesverhouding geen schade lijdt door
concurrenten van Delgado of Evans. In de volce-over horen we dat Farrell zelf nog
altijd gek op Gilda is, maar hij wil door het ongelukkige leven dat zij
leidden, zijn hart geen geweld meer aandoen.
De bijrol van de nar oom Pio die in het casino werkt en weet
wat in relationeel opzicht tussen de hoofdpersonen speelt, is heel grappig. Hij
verwijt Farrell meteen al dat hij een boer in plaats van een heer en komt daar
verschillende keren op terug. Inmiddels wordt Mundson zeer in beslag genomen
door een de lucratieve, maar illegale handel in wolfraam en begint Gilda Farrell
steeds meer te provoceren om zijn liefde opnieuw voor haar te winnen, onder
andere door een lied te zingen waarin ze de schuld op zich neemt, maar Farrell
laat zich niet zo gemakkelijk voor haar karretje spannen. Op het eind moet er
een politiecommissaris aan te pas komen die vertelt dat Farrell met goed
fatsoen met Gilda kan vertrekken, ook al moet eerst nog de doodgewaande Mundson
afgeschud worden maar daar is de nar Pio goed voor.
Rita Hayworth draagt de hoofdrol met verve. Ze weet Farrell
(Glenn Ford) tenslotte opnieuw te verleiden, al kan dat diens haat niet
wegnemen en daardoor duurt hun geluk als bezitters van het casino niet lang.
Gilda neemt, om Farrell te tarten, zelfs een uitstapje naar een nachtclub in Montevideo
om daar een nieuwe man te vinden, die haar, verrassend genoeg, weer terugbrengt
naar Buenos Aires, alsof de twee nooit van elkaar af komen, hetgeen uiteindelijk
ook niet gebeurt. Dat is dan de uitkomst van een bijna twee uur durend spel
waarin de drie hoofdrolspelers om elkaar heen draaien, daarmee de toeschouwer
bijna duizelig makend met alle schijnbewegingen die daarbij horen. Het is dankzij
de voorbeeldige indruk van Hayworth dat Gilda aantrekkelijk blijft om naar te
kijken.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten